زبان اعتدال؛ بسترساز گفتمان شهروندی در کلیت فرهنگی کشور

تاریخ معاصر ایران آینه ای روشن از آرمان ها و مطالبات مردم ایران است، تاریخ بیش از یکصد ساله آزادی و عدالت خواهی ملت ایران نمونه های پرافتخاری همچون نهضت مشروطه و انقلاب اسلامی را به خود دیده است، در تمامی این دوران پرفراز و نشیب مردم ایران خواستار حرمت نهادن به کرامت و حیثیت والای انسانی و دستیابی به حقوق خود بوده اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دوام مشروعیت و قدرت حکومت در پناه رضایت شهروندان و ایفای حقوق آنان به دست می آید.

امر سیاسی در دوران مدرن به صورت امری زایا درآمده و برخی آن را بازتولید همیشگی دوست و دشمن می دانند، به طوری که کارل اشمیت نظریه‌پرداز در تبیین امر سیاسی، تقابل دوست/دشمن و همچنین تقابل ما دیگری را لازمه امر سیاسی می داند و رسیدن به یک دموکراسی گفت وگویی یا هر نوع دیگر آن را عبور تدریجی از این تقابل ها و در همان حال تحمل و پذیرش نسبی و همیشگی این تقابل ها در جامعه می داند.

این تقابل ها جزئی از سازوکار همیشگی امر سیاسی بوده و گریز از آن ناممکن است.

یکی از تهدیدهای بالقوه در امر سیاسی عمیق شدن تضادها و منتهی شدن آنها به انسداد بوده که امر گفت وگویی و تفاهمی را که لازمه همه دموکراسی ها در حداقل شکل ممکن است، به تعویق می اندازد.

حاصل چنین تخاصمی در بستر سیاسی و حتی فرهنگی شکل گیری یک زبان رادیکال علیه دیگری است که گفت وگو را بر نمی تابد و امکان بسط زبان سیاسی در جهت تعدیل شکاف ها را سد می کند 

در چنین شرایطی زبانی که بازتولید می شود امر سیاسی را تحت الشعاع خود قرار می دهد. این نوع زبان، زبان رادیکال است، که اختلاف دو قوم یا دو حزب را به تخاصم دوست/دشمن یا ما/دیگری بدل می کند.

به نظر می رسد که هر موقع فضای باز سیاسی و گفت وگویی بیشتر بوده، دانشگاه ها بازتر و بی طرفانه تر به مساله قومیت ها و اقلیت پرداخته اند و یافته های آن ها هم اعتبار بیشتری نشان می دهد، چنین یافته هایی بر سیاست گذاری قومی و مذهبی تاثیر مطلوبی در جهت مردم سالاری خواهد گذاشت.

این مبحث به تفصیل در کتاب اقوام و اقلیت ها؛ منطق مشارکت اقوام برای اعتلای ایران در گفتمان اعتدال آمده است، این کتاب با تالیف و گردآوری عیسی عبدی عنوان کتابی است که به تازگی از سوی نشر جمهور (اداره کل پژوهش و اسناد ریاست جمهوری) راهی بازار نشر شده است.

مجموعه حاضر از منظر تاریخ فرهنگی و با تکیه بر گفتمان منشور شهروندی به طرح مفاهیم و دغدغه های قومی دولت یازدهم و رهیافت آن به اقوام و اقلیت ها می پردازد که از گذشته به صورت تئوریک و تاریخی جریان داشته و فراروی دولت های آینده هم خواهد بود. این کتاب شامل سه فصل، چهار پیوست و ضمیمه کتابشناسی است.

فصل اول به طور اجمالی به تعاریف و حوزه معنایی قومیت و اهمیت اقوام و اقلیت ها به عنوان اجرای لاینفک کلیت فرهنگی ایران و موضوعیت آنها در سیر تجدد و گفتمان جمهوری اسلامی اشاره دارد.

فصل دوم به بازنمایی اقوام و اقلیت ها در زبان اعتدال در قالب شهروند می پردازد. زبان اعتدال در هر دوره تاریخی به علت تباین با رادیکالیسم می تواند بستر ساز گفتمان شهروندی درون کلیت فرهنگی کشور باشد و امکانی برای گفت وگو، زایایی و همگرایی عناصر متکثر فرهنگی را طرح نماید امکانی که برای دولت های دیگر نیز اهمیت خواهد یافت.

دولت یازدهم با تدوین منشور حقوق شهروندی بر این طرح به عنوان امکان نظری تاکید و بستری برای مناسبات دولت با مردم معرفی کرد.

برآیند محتوایی این منشور نشان می دهد که  اکنون دولتمردان ما فارغ از جناح و حزب به این باور کمابیش رسیده اند که مردم ایران از هر قوم و کیشی در موزائیک فرهنگی کشور در همان حال که پاره های لاینفک از ایران هستند در واقع در دنیای مدرن و متجدد امروز نیز در مسیر رشد جمهوریت مردم سالاری و عقلانیت مدنی قرار گرفته اند.

لذا مردم در قلمرو جغرافیایی ایران هویت خود را هم از روند تاریخی و تکوین تاریخ و فرهنگ ایران اسلامی می گیرند و هم از ضرورت های ایجابی دولت مدرن.

فصل سوم دیدگاه های رئیس جمهوری را با تکیه بر منشور حقوق شهروندی مقوله بندی می کند که درباره اقوام و اقلیت ها زیر عنوان مردم ایران ایراد شده است.

این مقوله های در هم تنیده تصویری کلی از رویکرد گفتمانی دولت به موزائیک فرهنگی کشور نگاه فراقومی و شیوه مفصل بندی مردم به عنوان شهروند را نشان می دهد.

بیانیه شماره ۳ ستاد دکتر حسن روحانی پیام رئیس جمهور درباره منشور حقوق شهروندی، متن حقوق شهروندی و ارجاعات قانونی مواد منشور حقوق شهروندی مجموعه پیوست هایی هستند که مبنای مطالعه حاضر بوده و اصل آنها در پایان کتاب آورده شده است.

در انتهای کتاب نیز کتابشناسی اثر ذکر شده است.

برچسب‌ها دولت یازدهم حقوق شهروندی

منبع: ایرنا

کلیدواژه: دولت یازدهم حقوق شهروندی دولت یازدهم حقوق شهروندی منشور حقوق شهروندی اقوام و اقلیت ها فرهنگی کشور مردم ایران امر سیاسی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۹۴۵۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا چشم مردم به دیدن ۵۰ فروند هواپیمایی که دولت می‌گوید وارد کشور کرده، روشن نمی‌شود؟

به گفته رییس سازمان هواپیمایی کشوری در حال حاضر ۱۸۰ فروند هواپیمای عملیاتی در ایران وجود دارد؛ در حالی که خود او پیش از این گفته بود که با توجه به جمعیت فعلی کشور نیاز به ۵۵۰ فروند هواپیما داریم.

به گزارش اعتماد، سال گذشته قرار بود تعداد هواپیما‌ها به ۲۵۰ فروند برسد که این اتفاق نیفتاد. اما درباره آمار و ارقام هواپیما‌های فعال کشور نیز نظرات مختلفی وجود دارد.

نمای کلی صنعت هوانوردی ایران در بخش تقاضا به گونه‌ای است که بلیت هواپیما حتی برای آن‌هایی که پولش را دارند به سختی پیدا می‌شود و بدون اتصال به شبکه دلالی پر قدرتی که ظاهرا کسی قرار نیست جلوی آن‌ها بایستد؛ خبری از بلیت نیست. ایرلاین‌ها به واسطه «قیمت گذاری دستوری» بلیت هواپیما با زیان انباشته فعالیت می‌کنند و تحریم‌ها کاری کرده که سوختگیری برای پرواز‌های بین‌المللی به سختی انجام شود و در پرواز‌های داخلی، با وجود تعداد زیاد فرودگاه‌های کشور، بسیاری از آن‌ها فعالیت خاصی ندارند، چون اصولا مسافری ندارند و ایرلاین خاصی حاضر به برقراری پرواز نیست.

فقط ۷ یا ۸ هواپیمای سرحال داریم!

در بخش عرضه، کارشناسان می‌گویند به غیر از ۳ هواپیمای ایرباس برجامی، ۱۳ فروندای‌تی‌آر و چند فروند ایرباس ۳۴۰ ماهان، کل ناوگان کشور باید بازیافت شود. «بازیافت» هواپیما بدین معنی است که بدنه هواپیما که از جنس آلومینیوم است به قطعات کوچک بریده شده و به کارخانه‌های مربوطه جهت ذوب و تبدیل به آلومینیوم نو شود. همچنین سایر قطعات اعم از سیم‌های مسی، قطعات فولادی، پلاستیک‌ها و... نیز تا جای ممکن بازسازی شوند.

کارشناسان حوزه هوانوردی می‌گویند حدود ۲۰ فروند هواپیمای مسافربری در کشور ارزش عملیاتی دارند که ۱۳ فروند آن توربوپراپ با ظرفیت ۷۰ نفر هستند که به دلیل نبود قطعات زمین‌گیر شده‌اند. می‌ماند ۷، ۸ فروند هواپیما که باید پرواز‌های داخلی و خارجی را به صورت همزمان انجام دهند که البته آن‌ها هم با کمبود قطعات مواجه هستند. به عبارت دیگر، در حالی که کشور‌های امارات، قطر و ترکیه در مجموع بالای هزار فروند هواپیمای سرحال دارند، تعداد هواپیما‌های قابل اتکای ایران ۷ یا ۸ فروند است و باقی هواپیما‌های کشور شدیدا فرسوده شده‌اند.

کاهش پرواز‌های داخلی

در بخش شاخص «نشست و برخاست» که میزان تردد هواپیما‌ها در فرودگاه‌ها را به تصویر می‌کشد نیز شرایط مشابهی طی سال ۱۴۰۱ حاکم بوده و البته بیشتر نشست و برخاست هواپیما‌ها به سمت پرواز‌های بین‌المللی رفته که عمدتا توسط «ایرلاین‌های خارجی» انجام می‌شود. به گفته وزارت راه و شهرسازی، میزان نشست و برخاست هواپیما در پرواز‌های داخلی در سال ۱۴۰۱ نسبت به ۱۴۰۰ ریزش ۹ درصدی داشته و از ۳۰۵ پرواز به ۲۷۸ پرواز کاهش پیدا کرده است. در مقابل، نشست و برخاست‌ها در پرواز‌های بین‌المللی ۶۴ درصد رشد کرده است.

ریزش پرواز‌ها در دهه ۹۰

آمار‌های وزارت راه و شهرسازی به وضعیت شاخص‌های بخش هوانوردی در دهه ۹۰ نیز پرداخته که در نوع خود آمار‌های جالبی ارایه می‌کند و شاید بتوانیم پاسخ سوالی که ابتدای گزارش پرسیدیم را در این بخش بیابیم. تعداد نشست و برخاست در پرواز‌های داخلی در حالی طی سال ۱۴۰۱ به ۲۷۸ هزار فروند هواپیما رسیده که در سال ۱۳۹۶ یعنی بهترین عملکرد دهه ۹۰، این رقم ۳۹۶ هزار فروند بوده. در واقع مقایسه این دو رقم از یک کاهش ۲۵ درصدی خبر می‌دهد. در پرواز‌های بین المللی نیز این وضعیت تکرار شده است. بهترین عملکرد دهه ۹۰ در این شاخص مربوط به سال ۱۳۹۳ است که ۲۹ هزار فروند هواپیما نشست و برخاست داشته‌اند. اما در سال ۱۴۰۱ این عدد به ۲۳ هزار فروند رسیده که ۲۱ درصد کاهش یافته است.

در شاخص اعزام و پذیرش مسافران داخلی نیز بهترین عملکرد برای سال ۹۶ است که ۴۴ میلیون و ۲۷۳ هزار نفر جابه‌جا شده‌اند. عددی که با کاهش ۲۸ درصدی به کمی بیش از ۳۲ میلیون نفر در سال ۱۴۰۱ رسیده است. در بخش مسافران خارجی این وضعیت بدتر است. بهترین عملکرد این بخش مربوط به سال ۱۳۹۳ است که ۴ میلیون و ۴۱۲ هزار نفر در پرواز‌های بین‌المللی اعزام و پذیرش شده‌اند و در سال ۱۴۰۱ با کاهش ۳۷ درصدی این عدد به ۲ میلیون و ۷۷۵ هزار نفر رسیده است.

۵۰ هواپیمای وارداتی کجا هستند؟

در یکی- دو سال گذشته صنعت هوانوردی ایران با شدیدترین تحریم‌های ظالمانه علیه ایران روبرو بوده و در کنار آن قیمت‌گذاری دستوری بلیت هواپیما، بسیاری از ایرلاین‌ها را زیان‌ده کرده است. اما مثلا به جای مدیریت این شرایط که پیش از این به هنگام امضای برجام صورت گرفت؛ ادعا‌های عجیبی مانند «واردات ۵۰ هواپیما» در دو سال گذشته مطرح می‌شود و در کنار آن با طعنه به دولت قبلی گفته می‌شود که «این دولت به دنبال عکس یادگاری با هواپیمای برجامی نیست!»، اما واقعیت این است که صنعت هوایی ایران که تجربه اضافه شدن ۱۶ هواپیمای برجامی را در مدت دو سال و تاثیر آن را بر صنعت هوایی حس کرده، اثرات اضافه شدن ۵۰ یا ۶۰ فروند هواپیما در دو سال گذشته قاعدتا چیزی نیست که فعالان این صنعت و مردم نتوانند آن را حس کنند؛ بنابراین اینگونه اظهارات چندان درست به نظر نمی‌رسد.

نمای کلی صنعت هوانوردی ایران نشان می‌دهد که مدیریت هوانوردی در کنار توان رایزنی‌های مقتدرانه سیاسی در بالاترین سطح ممکن، نیازمند به کارگیری تخصص و علم است و دیر یا زود مجبور خواهیم شد بالاخره در برابر این قاعده سر تسلیم فرود آوریم.